- təsdiq etmək
- onaylamak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
təsdiq — is. <ər.> Deyilən sözün, başqasının mülahizəsinin, yaxud bir sənədin, faktın və s. nin gerçək olduğunu iqrar etmə, təsdiqləmə. // Yəqinlik. <Ağasəfər> pis xəbərin təsdiqini eşidəcəyindən qorxdu, qondarma bir vəcdlə ətrafına işarə edib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təsdiq — ə. bir şeyin doğruluğunu iqrar etmə; təsdiqləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
iqrar — is. <ər.> 1. Dil ilə söyləmə, ifadə etmə, dili ilə təsdiq etmə, etiraf. // Öz sözündə, əhdində möhkəmlik, dayanıq, səbat, sədaqət, vəfa. Əhdi dürüst ola, iqrarı möhkəm; Fikri zikri sənin sarı gərəkdir. Q. Z.. Aşinələr ixtilatında sədaqət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inkar — is. <ər.> Tanımama, rədd etmə, qəbul və təsdiq etməmə, danma. İkidir gərçi pəriçöhrələrin güftarı; Bir imiş bunların iqrarı ilə inkarı. Qövsi. İnkar etmək (eləmək, qılmaq) – bir şeyin varlığını, doğruluğunu və s. ni qəbul və təsdiq etməmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəhadət — is. <ər.> 1. Şahidlik. <Ağa Salman:> . . Gedim, sərbazları görüm, əhvalat xəbər alım ki, mürafiə vaxtında şəhadətlərini əda etsinlər. M. F. A.. // Dəlalət, sübut. Xəlqə şərh etmək qəmi hicrin nə hacətdir mənə; Laləvəş sinəmdəki dağlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
etiraf — is. <ər.> Öz qüsur və nöqsanını, az çox özünün günahı olan bir şeyi inkar etməyib, qəbul etmə, təsdiq etmə, boynuna alma. Yüz şükr ki, yox sənə xilafım; İnsafım var, var etirafım. F.. Qadının etirafı və yaxud təsdiqi mənim marağımı təskin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iqrar — ə. 1) qərarlaş(dır)ma, yerləş(dir)mə; 2) dillə söyləmə, ifadə etmə, demə, söyləmə; 3) danışıq; 4) təsdiq etmə, qəbul etmə, boynuna alma, etiraf etmə; təsdiq, etiraf … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
haqq — 1. <ər.> 1. sif. Doğru, düz, düzgün, həqiqi. Haqq iş. – Nahaq söz od vurar qəlbə, fəqət haqq söz keçər daşdan. S. V.. Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B. V.. // is. Ədalət, doğruluq, düzgünlük, düzlük, insaf. İnsafı tərk edib,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəbul — is. <ər.> 1. Verilən, təslim edilən, göndərilən, təklif edilən şeyi alma. Ərizələrin qəbulu başlanır. Teleqramların qəbulu. Malların qəbulu haqqında akt. 2. Götürmə; öz sıralarına alma, daxil etmə. İnstituta qəbul. 3. Söhbət etmək, danışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istimalət — ə. 1) çəkmə, cəlb etmə; 2) təsdiq etmə, təsdiq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ratifikasiya — 1. is. <lat.> Dövlətin ali hakimiyyət orqanının dövlət və ya hökumət nümayəndəsi tərəfindən bağlanmış beynəlxalq sənədləri (müqavilə, saziş) təsdiq etməsi. 2. is. <lat.> Dövlətin ali hakimiyyət orqanının dövlət və ya hökumət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti